Treinen rijden niet, de metro, een van de zegeningen van Newcastle Metropolitan Area, gaat met kerst gewoon dicht (ook op oudjaarsdag). Dus er is geen ontsnappen mogelijk, als je tenminste niet beschikt over een automobiel. Zoals wij.
Maar goed, na een gezellige kerst dit jaar in het overvolle Amsterdam en vervolgens in het al even overvolle Berlijn zijn we weer in Engeland. En wat na zo'n verfrissend Europees bad meteen opvalt is de krakkemikkigheid van de Engelse pers. Zo hoor je regelmatig mensen afgeven op Jean Paul Juncker, de voorzitter van het Europese Parlement. En dat heeft een reden: een deel van de Engelse pers is met een regelrechte haatcampagne bezig tegen alles wat iets met de EU te maken heeft. Met name de Engelse Telegraaf, de Daily Mail, laat geen kans onbenut om die arme Eurocraat te beschimpen.
Daartegenover staat de BBC die op radiozender BBC Four haar ware gezicht laat zien. Hoewel er een aantal aardige programma's worden uitgezonden -overigens wel tot in den treure herhaald-, is het gros van een truttigheid waar de parsniplucht vanaf walmt. De Archers, de langstdurende hoorspel-soap van de wereld over een plattelandsgemeente, spant de kroon. Het blijft een dagelijkse uitdaging om op tijd de radio uit te zetten.
Maar er is bijvoorbeeld ook Desert Island Discs, een versleten format dat dapper stand houdt en natuurlijk een keur aan 'typisch Britse humor'. Komt meestal neer op een stelletje ouden van dagen dat met elkaar leuk doet in het kader van spelletjes die in Nederland al in jaren tachtig sneuvelden. En dan is er natuurlijk De Kerk van Engeland. Het bloed stolt je dagelijks in je aderen als aangekondigd wordt: 'and now, the daily service by the reverend Clair Jaquiss... on DAB+ digital radio...and here on FM..' en dan volgt er iets dat in ieder geval aantrekkelijker is dan een kerkdienst. Poeh, opluchting. Niet echt een aanbeveling om op DAB over te schakelen, overigens.
de Emmanual Church in Manchester waar vanuit de Daily Service vaak wordt uitgezonden |
Geen wonder dat de serieuze Britse pers achteroversloeg van bewondering toen Nederlandse journalisten ambassadeur Hoekstra zo venijnig aanpakten. Dat soort journalistiek kennen ze hier al heel lang niet meer.
Maar natuurlijk sluiten we af met een positieve noot: Nederland gaat langzaam de weg van Engeland op. Want ook bij ons wordt wat eufemistisch 'prepaid energie' wordt genoemd geïntroduceerd. Het gasmuntje komt terug! Nostalgie.
Zogenaamd met de beste bedoelingen wordt het systeem dat de hele buurt bij ons in Wallsend heeft (inclusief ondergetekenden, zie een vorige post) in Nederland getest. En reken maar dat het massaal gaat worden ingevoerd want voor de energiemaatschappijen is het goud. Het is namelijk de duurste vorm van energie voor de klant (wij betalen het allerhoogste tarief) en de maatschappijen lopen geen risico van wanbetaling meer. Net als hier krijg je binnenkort als je in Rotterdam Zuid electriek wil hebben alleen maar prepaid. Voor je eigen bestwil.
No comments:
Post a Comment