Sunday, January 27, 2019

Burns Night: links, jong en Engels.

Inmiddels wonen we ruim twee jaar in Engeland en heel langzaam, tergend langzaam, beginnen we iets meer van het predicament waarin onze Britse broeders en zusters zich bevinden te snappen. Dat komt natuurlijk ook omdat we, doortastend als we zijn, steeds meer tot wat in ouderwetse journalistieke termen de haarvaten van de Engelse maatschappij heet, zijn doorgedrongen. Zo was ik (Sam) erg trots dat ik was uitgenodigd om Burns Night mee te vieren bij vrienden.


Robert Burns
Burns Night wordt alleen in het Noorden van Engeland, en natuurlijk in Schotland, gevierd ter ere van Volksdichter (geen reviaanse hyperbool) Robert Burns. 
Ik citeer voor één keer Wikipedia -en plak voor het gemak hun fotootje van de Ploughman Poet erbij:
"He is regarded as a pioneer of the Romantic movement, and after his death he became a great source of inspiration to the founders of both liberalism and socialism,"

Burns schreef in het Schots (schijnt ook een taal te zijn) en met Schots accent (klinkt als een apart taaltje) en werd in de Sovjet Unie zelfs officieel tot progressief dichter uitgeroepen. Ook  prijkte hij aldaar op een postzegel, in 1956, het jaar van de Hongaarse opstand.
Op Burns Night, de verjaardag van de dichter op 25 januari, komt men bij elkaar, drinkt men Whiskey en eet men Haggis, een prutje van grutten en ingewanden en leest men zijn gedichten voor. Het is een festiviteit die met name door Links Engeland gevierd wordt.
U heeft mij weleens horen huilebalken dat Links en dan met name Jeremy Corbyn de Brexit mede veroorzaakt heeft door zijn ambigue houding t.o.v. de EU. Maar natuurlijk ligt dat ingewikkelder. Op Burns Night konden we een deel van de Gordiaanse knoop ontwarren.
Haggis, met carrot- en turnip stamppot..

De Burns Night waarop ik was uitgenodigd werd georganiseerd door een eind-twintiger, die zichzelf communist noemt. Nogal opzichtig lag dan ook bovenop de stapel voor te dragen dichtbundels the Communist Manifesto. Kom daar in het verwende Nederland maar eens om. Dat hij in zijn overtuigingen niet alleen stond, bewezen gesprekken die ik had met de andere bezoekers, vaak collega's uit het academische milieu, een stuk jonger dan ik.
Nou afficheer ik mezelf meestal ook als Links maar in werkelijkheid schuift mijn politieke overtuiging nogal, in de regel tegen de keer in. Zo was ik als kraker in de 80ies eigenlijk relatief rechts, want bewonderaar van Joop den Uyl die ik ooit op een verkiezingsavond uitvoerig omhelsd heb, samen met Liesbeth, zijn vrouw, wat overigens tot misprijzen en kotsgeluiden leidde bij mijn krakersvrienden. Nu ik ouder word, en iedereen in Nederland rechts is, schuif ik weer wat meer naar links in het spectrum. In weerwil overigens van de Groen Links junta die in Amsterdam nu een schrikbewind voert met uber muts Femke aan het roer. In Engeland is de jeugd over het algemeen een stuk linkser dan Femke. Maar daar is niet veel voor nodig.
SWP logo

De gastheer van de Burns Night ging een tijdje geleden trots op de foto met Jeremy. Veel van mijn collegaatjes zijn overigens lid van de Socialist Worker Party, die doet denken aan wat de SP was voor het SP heette, de KEN ML (Kommunistische Eenheidspartij Nederland - op Maoistisch Leninistische grondslag). De SWP is relatief zichtbaar op straat want de leden steken ieder vrij uur in de partij en flyeren dan traditioneel in de wijken. Tegelijkertijd campaignen de SWP leden voor linkse kandidaten van Labour. Als in hun constituentie geen echte linkse rakker voorhanden is, voeren ze campagne voor een ultra linkse Labour kandidaat in een belendend district. Dat is zoiets als er in Nederland een SP-er voor de PvdA campagne zou gaan voeren omdat er in zijn gemeente geen SP kandidaat is. Ik zie het niet gauw gebeuren.

De mensen die ik spreek die deze overtuiging zijn toegedaan -en dat waren ze vrijwel allemaal- geven -na wat whyskhey, daar is Burns Night erg goed voor- toe dat ze vóór Brexit hebben gestemd. De EU is een instrument van het Grootkapitaal, en moet dus opgeheven worden- en nou druk ik me weer eens diplomatiek uit-, is het argument.
Wheyskey van het Skye Eiland
Er is dus sprake van een pro Brexit  monsterverbond tussen extreem links en extreem rechts. Een aantal dogma's waar deze linkse jongeren voor door het vuur gaan:
1. Geen peoples vote. Engeland wil uit de EU en dat moet zsm gebeuren.
2. Een general election graag. Daar zeurt Jeremy al maanden om maar in werkelijkheid is het hem liever als het nog wat langer duurt.
3. Als Jeremy aan de macht komt zal alles beter gaan: het Spoor wordt weer genationaliseerd, de lonen gaan omhoog alsmede de uitkeringen etc. etc..
Demografisch komen er in de visie van links, en volgens mijn waarneming is dat ook zo, steeds meer linkse jongeren, van onderen zegmaar, bij. Door de zichtbare armoede, slechte huisvesting, dakloosheid etc. zijn de argumenten voor een links bewind ruim voorhanden. Hoe langer geen verkiezingen, hoe meer mensen Labour gaan stemmen, zeker als de Verelendung door de Brexit lekker gaat doorzetten. Het zou Jeremy dus erg slecht uitkomen als de Brexit niet door zou gaan. Geen Verelendung. Het Grootkapitaal blijft zijn destructieve krachten uitoefenen.
Ik denk eigenlijk dat het beeld van een Labour overwinning met Corbyn de Tories ook schrik aanjaagt en het zou weleens het grote argument van May kunnen zijn om ze haar geheel vernieuwde Brexit deal door de strot te duwen: als dat niet gebeurt en we krijgen weer verkiezingen en de jongeren helpen Jeremy aan de macht, dan ligt het hele Tory paradijs aan diggelen.
Ondertussen ligt Corbyn onder vuur van de remainers uit zijn eigen partij. Want die willen wel een referendum. Overigens met dezelfde demografische argumenten: er komt een behoorlijke nieuwe golf jongeren aan die meerendeels remain gaan stemmen. Denken ze.