bullies in een kapotte natie

Na ruim twee jaar Engeland zijn we er zeker van: we verblijven in een kapot land, gerund door bullies. Het politieke systeem, als daar al van gesproken kan worden, is blijven steken in de  middeleeuwen: een giftig mengsel van whips, retoriek en vooral getreiter en gescheld. En alle Engelsen zijn daar de dupe van.  De politiek drijft het land naar een economische afgrond nu het uiterst onzeker is of May haar Brexit deal door het lagerhuis krijgt.

En wat voor lagerhuis. Een minuut House of Commons tv volstaat om te concluderen dat het Engelse parlement, met al zijn geschreven en ongeschreven regels, een nauwelijks functionerend anachronisme is. Het gesis, geschreeuw en gejoel kent geen grenzen. Een poel van achterkamertjesdeals, intimidatie en opportunisme, ontworpen om de typische kostschool bully aan de macht te houden. Exponent van deze cultuur is nevenstaande Jacob Rees-Mogg, die May op een totaal onbeschofte manier onderuit haalde en dus blijkbaar op nog meer macht uit is -onthou die naam.

De Tories hebben Theresa May 2 jaar lang laten aanmodderen, zonder steun, maar ook zonder haar af te zetten, want niemand wilde die klus klaren. En nu de deal daar is zijn ze verontwaardigd omdat ze niet precies dezelfde voorrechten krijgen als de EU-landen maar dan gratis.
Voor het eerst had ik, en met mij veel mensen, sympathie voor May. En ook hoopte ik dat die vermaledijde Brexit er door wordt gesleept. Ik heb er genoeg van.
De Engelsen willen blijkbaar zo graag uit de EU: láát ze ajb gaan. Europa moet Engeland opgeven. Tot nog toe hebben de Europese politici het ordinaire gedrag van de Engelse Brexiteers, met als dieptepunt de aartsleugenaar Boris Johnson, gelaten over zich heen laten komen maar ik denk dat het tijd is voor een wat stevigere aanpak. Eruit met die gasten. Laat ze lekker hun middeleeuwse horror cultuur op elkaar botvieren maar hou beschaafde landen erbuiten.
Hoe griezelig onbeschaafd Engeland is maakte deze week overigens grappig genoeg Emile Ratelband duidelijk toen hij op een onbewaakt ogenblik 'lul' zei in Good Morning Britain.

Volwassen mannen mogen elkaar verbaal afmaken in het parlement maar, owee als er iemand 'lul' zegt op tv, dan is het huis te klein. Wie in Engeland over straat loopt hoort de meest gruwelijke verwensingen, mijn buren laten in iedere zin voor de zekerheid minstens 2 keer 'fokking' vallen maar op tv mag het dus niet. Het zijn deze tegenstellingen die als je hier woont ophouden met charmant te zijn.
Ondertussen kan de stijve bovenlip van May het land in ieder geval voor het moment nog even redden. En ik hoop dat ze, ondanks alles, overeind blijft. Want alle alternatieven, inclusief herverkiezingen met closet Brexiteer Corbyn erna eventueel aan de macht, zouden nog veel erger uitpakken.