Thursday, May 10, 2018

avondje uit in Geordie shore

door gastredacteur Lynette van der Giessen




Als een toegewijd fan van 'Geordie Shore' was ik er erg op gebrand om dit eens zelf mee te maken. Nadat ik op donderdagmiddag was aangekomen in Newcastle -met de trein uit Manchester- keek ik dan ook erg uit naar vrijdagavond, want dan zou ik een vriendin opzoeken die al een paar maanden bezig is met haar Master archeologie aan Newcastle University. Onze avond begon eigenlijk al in de middag. Na het algemene gegil en gelach omdat we elkaar al zo lang niet hadden gezien bij haar thuis in China Town van Newcastle  zijn we meteen op pad gegaan. Mijn vriendin wilde me eerst Turtle Bay laten zien. Een bar waar je voor happy hour 2 cocktails kreeg voor de prijs van 1 wat betekende dat we 2 cocktails p.p. hadden. Een tip om mee te nemen als je de volgende keer cocktails gaat drinken: Elke cocktail waar 'zombie' in de naam staat is een cocktail met de meeste alcohol erin. Een wijze les uit mijn tijd in Helsinki. Maar dat is een ander verhaal.





Hierna was het etenstijd en wilde mijn vriendin mij heel graag een Wetherspoon laten zien. Een bar waar alleen de locals begrijpen hoe je er aan je eten en drinken moest komen (er is overigens een Wetherspoons app, die dat wel enigszins vergemakkelijkt). We haastten ons naar binnen want we waren niet de enigen die een plekje zochten. Ik heb nog nooit zo gestresst naar een tafel gezocht. Uiteindelijk vonden we een plekje op de 3 verdieping, helemaal achterin. Terwijl mijn vriendin de kaart ging halen bleef ik zitten om onze plek bezet te houden en had ik eindelijk tijd om even goed om me heen te kijken. Wetherspoon zat vol met vooral oudere mensen die heel hard tegen elkaar stonden te schreeuwen en je kon zien dat ze niet aan hun eerste drankje zaten. Mijn vriendin vertelde me ook dat dit de plek was waar iedereen kwam om 'voor te drinken'. Een term die ik niet meer had gehoord sinds mijn middelbare schooltijd.

Rond 19:00 hadden we ons eten en liepen onze buren weg van de tafel. Meteen begon het barpersoneel de lege tafels om ons heen weg te slepen en ruimte te maken op de dansvloer. Hierdoor zaten we uiteindelijk met z'n tweeën aan een tafel op een lege dansvloer onze patat op te eten. Toen dat op was zijn we dan ook meteen weggegaan. Terwijl we wegliepen werd onze tafel weggesleept om de dansvloer helemaal leeg te maken. 

Na eerst onze spullen thuis te hebben gezet in Chinatown en nog even gezeten te hebben zijn we onderweg gegaan naar de eerste club. Jassen, tassen en portomonee's bleven thuis en ik was alleen gewapend met 20 pond, een telefoon, ID kaart, Pinpas en een verdwaalde filmpas. De eerste bar waar we naar binnen gingen was Sinners, volgens mijn vriendin een plek waar alle Geordies altijd komen. Het eerste wat me opviel toen we naar binnen liepen was dat er alleen maar mannen waren. Pas toen we wat langer binnen waren zag ik dat er wel zeker vrouwen waren maar meer verscholen stonden achterin en aan de zijkanten van de dansvloer. De mannen daarentegen kon je niet missen want die stonden heftig te dansen. En met dansen bedoel ik natuurlijk de squattende houding, zwaaiende armen en het heel hard uit de maat mee schreeuwen van de muziekbeat. In de hoek stond een danskooi waarvan je normaal zou denken dat er professionele dansers in zouden staan, maar ook deze plek was overgenomen door 4 ‘dansende’ heren. Ik dronk één heel vies chemisch blauw drankje dat nog zoeter was dan alles wat ik ooit heb gedronken toen ik 15 was. Iedereen om me heen leek hetzelfde drankje geweldig te vinden. Toen dit drankje op was gingen we door naar de volgende bar, de Mushroom. Deze bar bevond zich in een kelder achtige ruimte met een veel kleinere dansruimte dan Sinners. Ook zag ik hier meer vrouwen die stonden te dansen. Overal op de grond lagen speel kaarten alsof iemand te dronken was geweest om zijn kaart truc af te maken. Heel lang bleven we hier niet, na een biertje zijn we naar buiten gegaan om een hamburger te eten bij de mcdonalds. Terwijl we buiten stonden te wachten op mijn vriendin die voor iedereen cheeseburgers aan het bestellen was werd ik ineens opzij geduwd door de jongen die met ons mee uit was geweest. Er viel een gigantisch grote gast vlak naast me op de grond. Vlak daarna stond hij op en probeerde weer de mcDonalds in te rennen. De bewaking die daar stond duwde hem weer naar buiten terwijl ze hard tegen elkaar stonden te schreeuwen. Het was pas 11 uur.Gelukkig was dit nog niet het einde van de avond want er waren nog wel een paar plekken die mijn vriendin mij wilde laten zien. Nadat we onze burgers hadden opgegeten en het spektakel van de vechtende mensen in de mcdonalds hadden verwerkt gingen we op pad naar de volgende bar waar we een goed deel van de rest van de avond hebben doorgebracht, de Flares. Flares was de enige club waar een rij stond en we toegang voor hebben betaald. 5 pond per persoon. Binnen hadden ze een dansvloer die zo uit Saturday Night Fever zou kunnen komen. De hele avond lang hoorde je foute 90’s muziek waarvan je vergeten was dat het bestond. Er waren vooral grote groepen mannen aanwezig die waarschijnlijk een stag party aan het vieren waren. Naarmate de avond vorderde ontblootten steeds meer mannen hun bovenlijf.Tegen het einde van de avond stonden ze allemaal op een podium nog steeds dezelfde kikker dans te doen als de jongens uit de eerste bar. Toen de club zou gaan sluiten zijn we op weg gegaan naar de laatste bar. Mijn vriendin vertelde me dat bijna alle horeca sluit rond 2 uur behalve de MSA die tot 04:00 open is. Daar zijn we ddan dus ook nog heen gegaan. Ook hier moest je een paar trappen naar beneden om de dansvloer te bereiken. Er werd vooral hiphop gedraaid, maar om heel eerlijk te zijn kan ik me van deze bar het minst herinneren, we waren onderhand ook al vanaf 4 uur ’s middags op pad geweest en het begon tijd te worden om naar huis te gaan.Onderweg hebben we nog even snel wat te eten gehaald om thuis op te eten en de avond af te sluiten met 4 grote glazen water om de kater in de ochtend binnen de perken te houden. Dat lukte aardig: de strandwandeling de volgende dag met onze gastvrouw en heer liep ik glansrijk uit.