Op 13 november 1967 ontving Martin Luther King een eredoctoraat van de Universiteit van Newcastle. Een half jaar later werd hij vermoord. In het dankwoord dat hij uitsprak noemde hij discriminatie, armoede en oorlog de grootste problemen van zijn tijd.
Terwijl in Nederland het sinterklaasdebat op een laag pitje voort suddert zet Newcastle het 50-jarig jubileum van deze historische gebeurtenis luister bij met een uitgebreid programma waaronder een tentoonstelling in het Baltic, het museum voor moderne kunst, straat theater, publicaties en nog veel meer. Vandaag was er een grote optocht, die begon op Newcastle University.
En eindigde met straattheater, op de legendarische brug over de Tyne, waarbij behalve de brug nog 20 doorgaande straten waren afgezet. Horen en zien verging je, naar verluid: half Newcastle was uitgelopen om het mee te maken.
In het Baltic waren ook kosten noch moeite gespaard om de Freedom City tentoonstelling een bijzondere te maken. Wij vonden het werk van Edgar Arceneaux, Until, Until, Until geweldig. Een multimedia installatie die je gevangen hield in een meerlagig spel met beelden en betekenissen. Fascinerend.
Maar er was meer, veel meer, te zien, zoals het werk van Charles Gaines, dat de geïmproviseerde toespraak van King aan de orde stelde.
Met al het getut in Nederland op dit gebied mag dat ook wel eens gezegd worden. Wie het stukje van Joris Luyendijk in VN deze week mag geloven, die blijkbaar geen een verstandige Engelsman tegen was gekomen in de zes jaar dat hij hier woonde (maar ja, hij woonde dan ook in het Zuiden), is het alleen maar dog eat dog hier. Dat ligt, kunnen we melden, een stuk genuanceerder. Zie boven.
