het perfide albion

Het perfide Albion gaat er vanuit ons perspectief niet op vooruit.

Deze week kregen we via via het bericht dat een Nederlands/Iers gezin dat we kennen in Newcastle terug gaat naar het vasteland. Ze wekken de indruk geen vertrouwen te hebben in de toekomst van Engeland na de Brexit. En ze zijn de enigen niet. De Guardian vond binnen een uur een stuk of dertig lotgenoten.

hier werden we voor rotte vis uitgemaakt

En ondertussen wordt de stemming er hier niet gezelliger op. Anekdote, uit het leven gegrepen: een tijdje terug namen we, samen met een Duitse vriendin, de metro van het centrum terug naar Wallsend. De dames praatten geanimeerd Duits met elkaar. Op station Wallsend stapte er een groepje gedrongen locals mee uit dat eenmaal op het perron ongegeneerd op ons begon te schelden: we stalen hun banen en hun huizen. Grappig verschil in perspectief.
Het is algemeen bekend (Geordie Shore) dat de Geordies feestneuzen en zuipschuiten zijn. En zolang ze dat in hun eigen buurt doen is er weinig van te zeggen behalve dat het lelijk is. Zo kwamen we vorige week in het buurtpark een meisje tegen met een -forse- fles gin tussen haar borsten in haar strakke truitje. Ze vroeg om een tab:

Ze bleek echter niet meer in staat de haar aangeboden rookwaar zelf op te steken: tot drie keer toe liet ze aansteker en sigaret vallen.. Geschatte leeftijd van deze buurtgenote: 15 jaar. Zoals gezegd: hier heeft het nog enige charme, het alcoholgebruik, de blote meiden bij het uitgaan.

Het wordt anders als ze in het vliegtuig -zoals ik vorige week meemaakte- onze KLM stewardessen belachelijk maken omdat ze niet het Engels spreken dat ze thuis gewend zijn, of als ze in hun bierfietsen door de je Amsterdamse buurt dweilen, met alle herrie en rotzooi van dien. Je begint je af te vragen waar dit heen gaat: de sociale misstanden, de openlijke vreemdelingenhaat en het ongemak waar migranten mee worden opgezadeld. Er staat tegenover dat de ultra-lage pond de Britse toeristen ontmoedigt naar de EU te reizen. Natuurlijk zijn er leuke, zachtmoedige, nuchtere Britten en is er een hoop om van te houden op het eiland. Maar de algemene indruk is er steeds meer een van een wanhopige malaise. En vind daar maar een antwoord op.