Hoe het Engeland van de Brexit functioneert kan onder andere afgelezen worden aan de manier waarop het land worstelt met begrippen als racisme en sexisme. Zo is er deze week in ons mooie Newcastle aan de Tyne, dankzij een tot inkeer gekomen pedo, een netwerk van pedo's opgerold. Dat kostte justitie 10.000 pond.
De infiltrant/ex pedo wil voortaan alleen als 'held' aangesproken worden.
Er is blijkbaar op grote schaal gegroomd en de meeste groomers zijn van Aziatische komaf. De dienstdiende politiechef verklaarde dat deze types blanke vrouwen als onzedelijk beschouwen en daarom denken ze straffeloos te kunnen misbruiken. Er zit wat in en deze paradigmashift waarin sexisme in deze context in racisme verandert heeft flink wat stof doen opwaaien.
Ook in Engeland focust de strijd tussen wat vroeger rechts en links heette zich op wat nu precies racisme is en worden minderheden ook -terecht- op hun racisme gewezen. Dat bovenstaande bende er hoogstwaarschijnlijk ook sexistisch gedachtengoed op nahoudt zal niemand ontkennen. Maar dat is nu even niet belangrijk, volgens vele commentatoren. Zelfs labours schadumminister voor vrouwenrechten mevrouw Sarah Champion vindt dat nu man en paard genoemd moeten worden. En dat laat de weg zien waar Labour zich op bevindt: bereid hun platgetreden ideologische paden te verlaten.
2 DAGEN LATER:
Nagekomen bericht: uw correspondent heeft weer eens te snel en onnozel een conclusietje uit zijn mouw geschud. Labour was helemaal niet zo blij met de uitspraken van mevrouw Champion. Inmiddels heeft ze haar ontslag ingediend bij 'Jeremy'. Vanochtend (we schrijven inmiddels 17 augustus) nog een issue op Radio 4. De interviewer zaagde de Pakistaanse Labour mevrouw die het ontslag van Champion verdedigde behoorlijk door.
